Word ook Facebook-profeet!
Vorige maand was ik op een congres over Facebook Marketing. Ik wilde graag weten wat nou het geheim is van een succesvolle social media campagne. En hoe dat voor non profits nuttig kan zijn. Weliswaar kende ik geen van de sprekers maar hé, ik ben een digital immigrant, dus dat lag natuurlijk aan mij.
Social media zijn tegenwoordig de heilige graal voor marketeers. Dat trekt ook weer een nieuw soort profeten aan. Mensen die met een stalen gezicht het online Woord verkondigen en zonder spoor van twijfel de digitale toekomst voorspellen. Ze komen als geroepen, want de moderne communicatiemens is dwalende. En in onze honger naar kennis zijn we bereid elk antwoord voor zoete koek te slikken.
Klink ik cynisch? Dat is niet mijn bedoeling. Het was beslist een leerzame dag. Ik weet nu bijvoorbeeld dat posts van spelende poesjes en ijs-etende biggetjes heel populair zijn. Dat mensen houden van geluk, humor, leedvermaak en nostalgie (die oude foto waar je nog een snor hebt!). En dat niemand geïnteresseerd is in mijn leed.
Facebook is het paradijs van de Happy Many. De plek waar de 2.0 versie van mijzelf schaamteloos het leven kan etaleren waar hij stiekem van droomt. Waar ik m’n vrienden (wat is daar ook alweer de definitie van?) kan imponeren met zorgeloze vakantiekiekjes. Jazeker, ook ik gebruik een profielfoto die minstens 5 jaar oud is, doe geheimzinnig over mijn leeftijd en verwijder posts die te weinig likes krijgen...
Mijn belangrijkste conclusie na een dag luisteren naar deze Facebook-goeroes: ze hebben geen idee. Social media zijn even banaal als onvoorspelbaar. Elke keer dat je denkt te weten wat mensen doen, doen ze weer iets anders. We kunnen hooguit achteraf verklaren wat we vooraf hadden willen voorspellen. Neem de icebucket challenge. Die zag helemaal niemand aankomen. Maar op het congres kon iedereen mij wel vertellen waarom het logisch was dat het vorig jaar insloeg als een bom.
“Op Facebook ben je een roepende in de woestijn. Maar als je niks zegt word je zeker niet gehoord.”
Wat ik wel weet (en waar ik geen congres voor nodig heb): sociale media zijn vluchtig en ongrijpbaar. Wat vandaag de hemel in wordt geprezen, laten we morgen alweer links liggen. Dat is een verdrietige conclusie, want het wringt enorm met de manier waarop goede doelen naar zichzelf kijken. Die willen toch juist een baken van stabiliteit en vertrouwen zijn voor hun donateurs.
Mijn advies: behandel sociale media als een proeftuin. Probeer nieuwe dingen uit (het is goedkoop), ga de dialoog aan (nergens komt feedback zo hard en direct terug) en vertrouw op je eigen oordeel. Realiseer je wel dat Facebook overbevolkt is. En dat de kans dat jouw boodschap de aandacht krijgt die het verdient minimaal is. Maar ook al ben je een roepende in de woestijn, als je niks zegt word je zeker niet gehoord. Zo zal je je langzaam je eigen waarheid vinden. En wie weet sta je dan volgend jaar zelf als profeet op het Facebook Marketing Congres.
