Een perfecte deal
Ik ben benieuwd: bent u de laatste tijd nog donateur geworden van een goed doel? Want om heel eerlijk te zijn, bij mij is het al een tijd behoorlijk stil.
De glorietijd voor goede doelen was toen mijn vrouw zwanger was en zij (wij!) alle ondervoede kinderen en bedreigde dieren persoonlijk wilde redden. Maar sindsdien beperkt onze goede-daden-drang zich (te) vaak tot een plichtmatige duit in de collectezak.
Misschien vindt u mij nu een eikel, dat zou kunnen. Denkt u dat ik alleen bezig ben met m’n eigen geluk en lak heb aan andermans leed. Maar dat is toch niet terecht. Naarmate ik ouder word, neemt de verantwoordelijk die ik voel voor de wereld waarin ik leef alleen maar toe. Het probleem is alleen: ik voel mij meestal niet serieus genomen.
Inderdaad, ik wil graag een eerlijke relatie met mijn goede doelen. Natuurlijk snap ik dat je per definitie meer vraagt van een donateur dan je geeft. En je hoeft me ook echt niet te bedanken voor elke 10 euro die ik overmaak. Maar ik wil wel graag gerespecteerd worden. Want ik ben geen geldmachine waar je maandelijks aan kunt trekken voor een verse portie pecunia - doe normaal!
Dat het ook anders kan bewijst de Brandwondenstichting. Zij deden mij een even verrassend als aantrekkelijk voorstel: als ik donateur zou worden, kreeg ik twee gratis rookmelders. Ik wist meteen: dit is een aanzoek op maat. Ik vind brandwonden echt afschuwelijk, dat in de eerste plaats. Misschien dat ik daarom het aanbod van de rookmelders ook met beide handen aangreep. Ik had die dingen jaren geleden al aan moeten schaffen en nu kreeg ik ze op een presenteerblaadje aangereikt.
Maar deze campagne is om meer redenen briljant. De Brandwondenstichting stuurt mij namelijk elk jaar nieuwe batterijen. Dat is voor mij niet alleen het signaal om braaf mijn rookmelders te controleren. Ik word ook herinnerd aan de ernst van brand(wonden) en het nut van de Brandwondenstichting. Ook de fondsenwerving is slim geïntegreerd. Bij die batterijen zit namelijk – u raadt het al – een acceptgiro.
Ja, ik betaal ieder jaar een vermogen voor twee lullige batterijen en ik doe het met een grote grijns. Ik voel mij namelijk weer een jaar veilig in mijn huis en ik steun ook nog eens een geweldig goed doel. Een perfecte deal dus. Maar wat ik vooral sterk vind aan dit idee, is dat het uitgaat van een echte relatie. Een relatie die gebaseerd is op geven en nemen en dat is – zoals in veel relaties – een eerste voorwaarde voor levenslange trouw.
